Do demonstracija protiv rastućeg fašizma u Italiji je došlo nedelju dana nakon što su desničarske grupe upale u sedište vodećeg italijanskog sindikata.
Tokom demonstracija protiv uvođenja novih vladinih mera za ograničavanje širenja pandemije u Italiji koje su se desile pre deset dana, desničarske nacionalističke organizacije su napale sedište glavnog sindikata Italijanske konfederacije rada (CGIL) u Rimu.
Skoro 10.000 ljudi je devetog oktobra protestovalo protiv vakcina i uvođenja kovid propusnica na trgu Piazza del Popolo u Rimu. Tom prilikom su stotine demonstranata uleteli u sedište sindikata. Mediji prenose da je zgrada opljačkana bez gotovo ikakvog protivljenja policije. U sukobima koji su usledili povređeno je 38 policajaca, a uhapšeno 12 osoba.
Antivakserske i demonstracije protiv kovid propusnica su predvodile neofašističke organizacije, prvenstveno Nova snaga (Forza Nuova), stranka koja postoji od 1997. godine, a njeni članovi od početka pandemije učestvuju u demonstracijama protiv epidemioloških mera.
Nakon nekoliko dana, desetine hiljada ljudi su preplavile ulice glavnog grada Italije, na antifašističkom protestu. Italijani i članovi različitih sindikata okupili su se pod zastavom „Nema više fašizma: za rad, učešće i demokratiju”. Organizatori događaja tvrde da se na antifašističkim demonstracijama okupilo više od 100.000 ljudi, dok su lokalni mediji procenili da je bilo oko 50.000 ljudi.
Organizatori su zahtevali zabranu rada stranke Nova snaga, poredeći prošlonedeljni upad u sindikat sa napadima iz 1921. godine koje je tada novoformirana Nacionalna fašistička partija izvodila protiv sindikata, tik pre dolaska Benita Musolinija na vlast.
Kako navodi portal Peoples Dispatch, društvene nejednakosti u Italiji su se izuzetno pogoršale u poslednjih 30 godina: svaka treća osoba u Italiji se može definisati kao deo radne sirotinje. 1990. godine 10,5 miliona radnika (26% radnog stanovništva) zarađivalo je manje od 60% srednje plate u Italiji. Danas 16 miliona radnika, odnosno oko 33% radne snage, ostvaruje mesečni prihod manji od 972 evra.
Rast nejednakosti ide ruku pod ruku sa reformama tržišta rada i socijalne zaštite koje su fragmentirale i prekarizovale zaposlenje i ugovorne odnose.
I.P.
